ΛΕΙΒΑΘΏΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ

Τα καταλύματα Studio Thimios  βρίσκονται στο πανέμορφο και καταπράσινο χωριό Κοριάνα Λειβαθούς, οκτώ χιλιόμετρα έξω από το Αργοστόλι.Εδώ μπορεί κανείς να απολαύσει την ησυχία και την γαλήνη που του παρέχει η περιοχή . Να περπατήσει στα σοκάκια του χωριού και να επισκεφτεί και τα άλλα δύο χωριά Σπαρτιά και Κλείσματα  που είναι σε πολύ κοντινή απόσταση. Να κολυμπήσει στις όμορφες παραλίες του χωριού που απέχουν μόνο δύο χιλιόμετρα μακριά. Να διασκεδάσει με τη συμμετοχή του στα πανηγύρια που γίνονται στα χωριά από τους τοπικούς πολιτιστικούς συλλόγους. Να χαλαρώσει και να ξεχαστεί αφήνοντας τη φύση να του γαληνέψει την ψυχή και το πνεύμα.


Καλώς ήρθατε στην όμορφη Λειβαθώ
Την περιοχή με τις ξεχωριστές φυσικές ομορφιές που απλώνεται στο νοτιοδυτικό κομμάτι του ωραιότερου και μεγαλύτερου νησιού του Ιονίου, την Κεφαλονιά. Κάθε χωριό και μια ιστορία, κάθε γωνιά και μια ανάμνηση. Η παράδοση με την ιστορία, το παρόν με την εξέλιξη, προσδίδουν το χαρακτήρα μιας «αρχοντικής» περιοχής με πλούσια πολιτιστική παράδοση.

 

livathos1

Η Λειβαθώ με τις πανέμορφες αμμώδεις παραλίες σε συνδυασμό με τον πεδινό και ορεινό χαρακτήρα της, συνθέτει την ιδιαίτερη φυσιογνωμία μιας περιοχής, που αποτελεί πόλο έλξης πολλών επισκεπτών και φιλοξενουμένων, οι οποίοι αποζημιώνονται για την επιλογή τους αυτή από το φυσικό της κάλος, παράλληλα με την υψηλή ποιότητα παρεχόμενων υπηρεσιών από τους απασχολούμενους με τον τουρισμό. Σημείο αναφοράς του Δήμου μας είναι ακόμη οι χώροι αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, οι παραδοσιακοί οικισμοί, τα αξιόλογα εκκλησιαστικά μνημεία, καθώς και τα νεότερα μνημεία. Ο Δήμος Λειβαθούς, ως τόπος με πλούσια πολιτιστική παράδοση, έχει να επιδείξει μια ενεργή, ποιοτική και ποικιλόμορφη πολιτιστική ζωή.

ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Δυτικά η Λειβαθώ συνορεύει με το Δήμο Αργοστολίου, βόρεια με το Δήμο Αργοστολίου και την κοινότητα Ομαλών, ανατολικά με το Δήμο Ελειού-Πρόννων, ενώ το νότιο τμήμα βρέχεται από το Ιόνιο Πέλαγος. Ο ορεινός όγκος του Αίνου, που αποτελεί φυσικό σύνορο με τις προς Βορρά περιοχές, εξασφαλίζει άφθονα νερά και πολύ εύφορο έδαφος. Τα πλούσια φυσικά χαρακτηριστικά της Λειβαθούς την καθιστούν τόπο αξέχαστων εμπειριών. Η περιοχή της Ανω Λειβαθούς συνδυάζει βουνό και θάλασσα, με τα χωριά της να εκτείνονται από τις νότιες παρυφές του Αίνου, όρους γνωστού και για τη μαύρη Κεφαλληνιακή Ελάτη, έως το Ιόνιο Πέλαγος. Στην Κάτω Λειβαθώ, το φυσικό περιβάλλον ταυτίζεται απόλυτα με το ανθρωπογενές και κυριαρχεί γαλήνη και αρχοντιά.


ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ agiosgeorgios

Κάστρο Αγίου Γεωργίου: Στρατιωτικό και διοικητικό μέρος του νησιού μέχρι το 1757, κτισμένο στην καλά οχυρωμένη ψηλότερη κορυφή της περιοχής (320μ.). Τα σημερινά εξωτερικά του τείχη, από τα οποία η θέα είναι πανοραμική, διαμορφώθηκαν μεταξύ των ετών 1504 και 1534, όταν ο Ενετός μηχανικός Νικ. Τσιμάρας, περιτείχισε το κατεστραμμένο Κάστρο από την τότε, πρόσφατη, Ισπανό-ενετική πολιορκία των αποκλεισμένων, εντός του Φρουρίου, ολιγοετών κυρίαρχων της Κεφαλληνίας Τούρκων. Το Κάστρο του Αγίου Γεωργίου έχει μεγάλη ιστορία, καθώς είναι συνδεδεμένο με την Κεφαλληνία από παλαιότατων χρόνων. Ο εσωτερικός χώρος 16.000 τ.μ. περιλαμβάνει ερείπια δημόσιων κτιρίων, στα οποία έγιναν πρόσφατα εργασίες συντήρησης, την εκκλησία του Αγίου Νικολάου, το εσωτερικό μέρος των τριών προμαχώνων και αρκετά άλλα.

Το Κάστρο υπήρξε η πρωτεύουσα της Κεφαλονιάς μέχρι το 1757, όταν έγινε νέα πρωτεύουσα το Αργοστόλι. Οι τελευταίοι σεισμοί του 1953 προξένησαν μεγάλες καταστροφές.
Σήμερα, πολύ λίγα σπίτια βρίσκονται σε αυτό, ενώ οι κάτοικοι μένουν για συναισθηματικούς λόγους σε μια περισσότερο κλειστή κοινωνία.
Τελευταία γίνονται προσπάθειες αναστύλωσης κτιρίων και μνημείων που επλήγησαν από το σεισμό, αλλά και γενικότερης διαμόρφωσης μέσα από το χαρακτηρισμό του ως παραδοσιακό και διατηρητέο οικισμό.

agiosgeorgios2

Κάστρο Αγίου Γεωργίου: Στρατιωτικό και διοικητικό μέρος του νησιού μέχρι το 1757, κτισμένο στην καλά οχυρωμένη ψηλότερη κορυφή της περιοχής (320μ.).
Τα σημερινά εξωτερικά του τείχη, από τα οποία η θέα είναι πανοραμική, διαμορφώθηκαν μεταξύ των ετών 1504 και 1534, όταν ο Ενετός μηχανικός Νικ. Τσιμάρας, περιτείχισε το κατεστραμμένο Κάστρο από την τότε, πρόσφατη, Ισπανο-ενετική πολιορκία των αποκλεισμένων, εντός του Φρουρίου, ολιγοετών κυρίαρχων της Κεφαλληνίας Τούρκων.
Το Κάστρο του Αγίου Γεωργίου έχει μεγάλη ιστορία, καθώς είναι συνδεδεμένο με την Κεφαλληνία από παλαιοτάτων χρόνων.

 

Ο εσωτερικός χώρος 16.000 τ.μ. περιλαμβάνει ερείπια δημόσιων κτιρίων, στα οποία έγιναν πρόσφατα εργασίες συντήρησης, την εκκλησία του Αγίου Νικολάου, το εσωτερικό μέρος των τριών προμαχώνων και αρκετά άλλα.

Μαζαρακάτα: Οι ανασκαφές του Καββαδία την πρώτη δεκαετία του 20ου αιώνα, έφεραν στην επιφάνεια θολωτούς, λαξευτούς, ομαδικούς τάφους της υστερομυκηναϊκής περιόδου, με 84 ταφικές θήκες, μέρος των οποίων είχε συληθεί.

mazarakataΚατά τις ανασκαφές που πραγματοποίησε ο De Bosset, ήλθαν στο φως 55 σημαντικότατα ευρήματα στο χώρο των Μαζαρακάτων (1810-1812) και μετά από δωρεά του βρίσκονται στη γενέτειρα πόλη του, στο Neauchatel.

ΜΟΥΣΕΙΑ-ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ-ΜΟΝΕΣ
Εκκλησιαστικό Βυζαντινό Μουσείο: Στη Μονή Αγίου Ανδρέα Μηλαπιδιάς λειτουργεί το Εκκλησιαστικό Βυζαντινό Μουσείο. Στο χώρο αυτό βρίσκονται σπάνια εκθέματα, άμφια, ξυλόγλυπτα, τοιχογραφίες, κεντήματα και εικόνες, που καλύπτουν περίοδο από τον 13ο μέχρι και τον 19ο αιώνα. Πλούσια εκθέματα, από όλους σχεδόν τους τάφους της ευρύτερης περιοχής της Λειβαθούς, μπορείτε να θαυμάσετε στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αργοστολίου. Επίσης, στην Κοργιαλένειο Βιβλιοθήκη Αργοστολίου φιλοξενείται η ιδιωτική συλλογή εικόνων και άλλων αντικειμένων του Φραγκίσκου και Στέφανου Βαλλιάνου.

Μονή Αγίου Aνδρέα Μηλαπιδιάς: Παλαιότατη μονή, η οποία κτίστηκε ξανά το 1579 από τον Νεόφυτο Ρωμανό και τον Γάσπαρο Μιγκάρδο. Το 1830 έως το 1835 το ζεύγος Dixon ίδρυσε στο χώρο «οικοτροφείο κορασίδων». Ο νέος Ναός του Αγίου Ανδρέα ανοικοδομήθηκε με δωρεές των ευεργετών Μαζαράκη και Μπασιά. Στη μονή φυλάσσονται λείψανα του Αγίου Ανδρέα. Δίπλα λειτουργεί το Εκκλησιαστικό Βυζαντινό Μουσείο.

Μονή Eσταυρωμένου: Το 1602 η μονή παραχωρήθηκε από τους Βαλσαμάκηδες στο μοναχό αδελφό τους για σύσταση κοινοβίου. Σήμερα, η ομώνυμη εικόνα φυλάσσεται στην Ευαγγελίστρια, στην Πεσσάδα, ενώ στη Μονή του Εσταυρωμένου υπάρχει η μοναδική εικόνα από την Παναγιά τη Διώτισσα (Παναγιά των Βλαχερνών).

Μονή Σισσίων: Ο σεισμός του 1953 κατέστρεψε ολοσχερώς το μοναστήρι, το οποίο σύμφωνα με την παράδοση κτίστηκε τον 13ο αιώνα από τον άγιο Φραγκίσκο της Ασίζης. Στο μοναστήρι επιτελείτο χωριστά κάθε μέρα και ορθόδοξη και καθολική λειτουργία. Η εικόνα της Παναγίας της μονής «Η Παναγία του Ακάθιστου» φιλοτεχνήθηκε το 1700 από τον Αγιογράφο Στέφανο Τζαγκαρόλα.

Ναός της Ευαγγελιστρίας του Κάστρου: Σε ένα λόφο, όπου από τη βορεινή του πλευρά δεσπόζει το Κάστρο του Αγίου Γεωργίου, έχει κτιστεί ο Ναός της Ευγγελιστρίας του Κάστρου με το αριστοτεχνικό καμπαναριό του. Η μονόκλιτος αυτή βασιλική, η οποία είναι κυριολεκτικά ένα μουσείο, έχει πολύτιμα εκθέματα, καθώς και

θα πρέπει να σημειωθεί: Το νεοκλασικό κτίριο του «Πνευματικού Κέντρου του Γεωργίου και Μαίρης Βεργωτή», που με τις ποικίλες εκδηλώσεις του συμβάλλει στο πολιτιστικό προφίλ της περιοχής, καθώς και η λειτουργία του Δημοτικού Σταδίου, που προσφέρει άθληση των κατοίκων, αλλά και των επισκεπτών.

dias

Νησάκι Δίας, Παναγιά Διώτισσα ή Παναγία των Βλαχερνών: Η επίσκεψη στο νησάκι Δίας γίνεται με βάρκα από την Πεσσάδα, καθώς απέχει από τη στεριά μόνο μισό μίλι. Εκατό σκαλοπάτια οδηγούν σε υψόμετρο 24μ. όπου βρίσκεται το μοναστήρι της Παναγιάς της Διώτισσας, που γιορτάζει στις 2 Ιουλίου και είναι κτισμένο στα ερείπια του Ναού του Δία.

 

ΠΑΡΑΛΙΕΣ

Αβυθος: Θεωρείται η καλύτερη παραλία της Κάτω Λειβαθούς, με άρτια οργανωμένη, αμμώδη παραλία, αβαθή κρυστάλλινα νερά και κατάλληλα για σέρφινγκ.

Αγία Πελαγία: Ομώνυμο ακρωτήρι και όρμος μεταξύ του Αι-Χέλη και της παραλίας Αμμες, αγκυροβόλιο σκαφών. Το συγκεκριμένο μέρος είναι συνδεδεμένο με τον εθνικοαπελευθερωτικό Αγώνα των Ελλήνων, καθώς από εδώ απέπλευσαν καράβια Κεφαλλήνων με εθελοντές για την Πελοπόννησο.

Άγιος Θωμάς: Στην παραλία του Καραβάδου συνδυάζονται η άμμος και τα βράχια.

avithos_beachΑι-Χέλης (Άγιος Αχίλλειος): Μικρή, γραφική και οργανωμένη παραλία κοντά στα Σβορωνάτα, με καθαρή γκρι άμμο και μια διαδρομή που αξίζει να περπατήσετε.

Αμμες: Οργανωμένη αμμώδης παραλία στα Σβορωνάτα με κρυστάλλινα νερά, όπως εξάλλου όλες οι πλαζ της Λειβαθούς.

Κλιματσιάς: Μικρή, αμμώδης παραλία του γραφικού λειβαθινού χωριού Σπαρτιών για κολύμπι και ηρεμία.

Λιθερό: Στην ήρεμη παραλία που καταλήγει δρομίσκος σε μικρή απόσταση από το Λουρδά, ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει ένα χώρο ήσυχο για κολύμπι και ηλιοθεραπεία.

Λουρδάς: Μεγάλη, αμμώδης παραλία, πλησίον της οποίας υπάρχουν περιβόλια με λαχανικά, ελιές, πορτοκαλιές, αλλά και τροπικά φυτά.

Παλιοληνός: Μικρή παραλία μετά από τα Κοριάννα-Κλείσματα.

Τραπεζάκι: Πριν φθάσετε στην παραλία μην ξεχάσετε να επισκεφθείτε το ξωκλήσι της Παναγιάς στο Πευκόφυτο ύψωμα, στο οποίο φυλάσσεται ένα παλιό ασημένιο εικόνισμα.


ΟΙΚΙΣΜΟΙ ΛΕΙΒΑΘΟΥΣ

Βλαχάτα: Το χωριό βρίσκεται κτισμένο στις κλίτες του Αίνου και έχει όμορφη θέα. Μπορείτε να θαυμάσετε την εκκλησία του χωριού, την Αγία Μαρίνα, η οποία δεν καταστράφηκε από το σεισμό του 1953.

Δοριζάτα: Μικρό, ήσυχο χωριό, με πλούσια βλάστηση. Αυτό το χωριό δέχεται ο επί Αγγλοκρατίας κατασκευασμένος δρόμος, που ένωνε την Κρανιά με τα χωριά της Άνω Λειβαθούς. Το χωριό αυτό είναι τόπος καταγωγής του διαπρεπούς Αρχιεπισκόπου Γερασίμου (Γ) Δόριζα.

Καλλιγάτα: Στην εκκλησία της Υπεραγίας Θεοτόκου, κτίσμα του 18ου αιώνα, θαυμάστε το υπέροχο ξυλόγλυπτο τέμπλο ρυθμού μπαρόκ του 1804 και το επιβλητικό κωδωνοστάσιο. Ιδιαίτερη πατρίδα του Επισκόπου Κεφαλληνίας – και μεταγενέστερα Αθηνών – Γερμανού Καλλιγά και του διαπρεπούς Πανεπιστημιακού καθηγητή Παύλου Καλλιγά.


Καραβάδος: Το μικρό γραφικό «Καπετανοχώρι», με τις ολάνθιστες αυλές, φιλοξενεί την εκκλησία των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης με το μοναδικό, στο νησί, μαρμάρινο τέμπλο. Έξω από το χωριό, κατηφορίζοντας για την παραλία του Αγίου Θωμά, μην ξεχάσετε να κάνετε μια στάση στην πλατανόφυτη ειδυλλιακή περιοχή και να πιείτε «καραβισιάνικο» δροσερό πηγαίο νερό.

Κεραμειές: Η ονομασία πιθανόν προέρχεται από ύπαρξη παλαιού κεραμείου. Σημαντικής αξίας είναι και ο Ναός ρωσικού ρυθμού του Αγίου Βασιλείου. Από το χωριό κατάγονται οι ονομαστές εφοπλιστικές οικογένειες των Βαλλιάνων και των Λυκιαρδόπουλων.

Κουρκουμελάτα: Ένα χωριό-κόσμημα του νησιού. Περίτεχνα οικοδομήματα, σύγχρονη ρυμοτομία, καλαίσθητοι κήποι συνθέτουν ένα ειδυλλιακό περιβάλλον και δίκαια κατατάσσουν τα Κουρκουμελάτα ως το ωραιότερο χωριό της Βαλκανικής. Δυστυχώς, οι σεισμοί του 1953 το κατέστρεψαν εντελώς, όμως ανοικοδομήθηκε με δωρεά του εφοπλιστή Γεωργίου Βεργωτή, ο οποίος διένειμε τα νεότευκτα σπίτια στους κατόχους γης.


Λακήθρα: Ο Λόρδος Βύρωνας καθόταν στην θέση που σήμερα φέρει το όνομά του (Πέτρα του Βύρωνα) και, με θέα στην Ιόνια θάλασσα, συνέθετε ποιήματα. Σε ανασκαφές κοντά στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου, ήλθαν στην επιφάνεια τέσσερις υστερομυκηναϊκοί τάφοι.

Λουρδάτα: Ένα χωριό γεμάτο περιβόλια και εξοχικά, απέχει μόλις μισό χιλιόμετρο από τη μαγευτική παραλία του Λουρδά. Άφθονες πηγές και πληθώρα λαχανόκηπων και δενδρόκηπων καθιστούν την παραλία τους μοναδική στον ελλαδικό χώρο. Αξίζει να δείτε το ξωκλήσι της Αγίας Παρασκευής, λίγο πιο πάνω από την πλατεία, με τις μοναδικές αγιογραφίες του 14ου αιώνα.

Μεταξάτα: Διετέλεσε για χρόνια έδρα των Αρχιεπισκόπων της Κεφαλληνίας. Στο σπίτι του γιατρού του Αλή Πασά, Στραβόλαιμου Μεταξά, έμεινε για τέσσερις περίπου μήνες ο Λόρδος Βύρωνας το 1823, πριν κατευθυνθεί προς το Μεσολόγγι. Το 1933 ο αρχαιολόγος Μαρινάτος, στην περιοχή «Χαλικερά», έφερε στο φως τρεις θαλαμωτούς μυκηναϊκούς τάφους.


Μουσάτα: Ένα από τα χωριά της Εικοσιμίας (όπως τα Βλαχάτα και τα Σιμωτάτα)
Ονομαστό για το μέλι από κωνοφόρα δέντρα και θυμάρι, το μοσχομυριστό χωριάτικο ψωμί του, καθώς και τα δύο εναπομείναντα εργαστήρια κατασκευής ελαιόπανων (για ελαιοτριβεία παλαιού τύπου), αλλά και υφαντών χαλιών.

Ντομάτα: στην εκκλησία των Εισοδίων της Θεοτόκου με το θαυμάσιο ξυλόγλυπτο επιχρυσωμένο από το λιώσιμο 12.000 λιρών τέμπλο, έργο του 1839, βρίσκεται το φέρετρο του Γρηγορίου του Ε, το οποίο διέσωσε κι έφερε στα Ντομάτα το 1821 ο καπετάνιος Γεώργιος Σκλάβος. Λίγο έξω από το χωριό υπάρχει μια παλαιότατη ελιά, γνωστή ως: «Ελιά της πάρλας».

Πεσσάδα: Από το λιμάνι του χωριού εξασφαλίζεται καθημερινή σύνδεση κατά τους καλοκαιρινούς μήνες με τη νήσο Ζάκυνθο. Επισκεφθείτε το Ναό της ευαγγελίστριας, κτίσμα του 19ου αιώνα με τη θαυματουργή εικόνα της «Παναγιάς της Παλαιόκτιστης» (αγιογραφία του τοίχου του Παλαιού ναού). Εδώ επίσης θα δείτε και την ωραιότατη εικόνα από τη Μονή του Εσταυρωμένου. Σε πρόσφατες έρευνες για τη Μελίτη των Αποστολικών Πράξεων (28,1), η Πεσσάδα έχει συνδεθεί με το ναυάγιο του Αποστόλου Παύλου.

Ποριαράτα: Χωριό της άνω Λειβαθούς περιοχής Εικοσιμίας, κτισμένο αμφιθεατρικά ανάμεσα σε λιόδεντρα και λουλούδια. Η πάνω από το χωριό τοποθεσία «Στου Επισκόπου» αναφέρεται στο μεγάλο παλαιότατο κτήμα που είχε εκεί ο Ιερεμίας, επίσκοπος Μαϊνης.

Σαρλάτα: Μικρό, γραφικό, απόμερο χωριό, που προσφέρετε για ήσυχη διαμονή, το πρώτο που συναντάμε κατά την είσοδο μας στη Λειβαθώ από την πλευρά του Αργοστολίου. Η πρώτη έδρα της περίφημης Φιλαρμονικής Λειβαθούς. Στην κεντρική εκκλησία του χωριού, στον Αγιο Αθανάσιο, είναι θαμμένος ο θρυλικός καπετάνιος Φωκάς.

Σβορωνάτα: Σπίτια Κεφαλλονίτικης αρχιτεκτονικής και πορτόνια, δείγματα της παλαιάς τέχνης των Κεφαλλήνων σιδεράδων. Εντυπωσιάζει το επιβλητικό καμπαναριό του Αγίου Νικολάου, προστάτη των ναυτικών. Τόπος του Συνταγματάρχη Σβορώνου που έδρασε το 1912 στη Μακεδονία.

Σιμωτάτα: Σύμφωνα με μια παλιά Ληξουριώτικη παροιμία, το χωριό αυτό ήταν ανέκαθεν γνωστό για το τυρί του. Επίσης λέγεται: κρασί Μηνισιάνικο και πρέντζα Σιμωτέϊκη.


Σπαρτιά-Kοριάννα-Κλείσματα: Τρία όμορφα χωριά, σε μέρη των οποίων διατηρούνται παλαιά αρχοντόσπιτα, δείγματα της ντόπιας αρχιτεκτονικής. Από τα Σπαρτιά καταγόταν ο Ευάγγελος Πανάς που έδρασε κατά το 1821 στη μάχη του Λάλα. Επισκεφθείτε τη μικρή ιδιωτική εκκλησία του αγίου Γερασίμου στα Σπαρτιά και θαυμάστε το κομψό καμπαναριό του 15ου αιώνα.

Τραυλιάτα-Περατάτα: Αξιόλογη είναι η εκκλησία του Σωτήρα στα Τραυλιάτα με το παλιό τέμπλο και την εικόνα της κυρίας των Αγγέλων του Αμβροσίου Μπορίνι. Και τα δύο αυτά χωριά, είναι κτισμένα κατά μήκος του κεντρικού δρόμου που οδηγεί στον Πόρο.